διχοτόμησις

English (LSJ)

-εως, ἡ, = διχοτομία (dividing in two, bisection, point of bisection, point of division, division into two parts, dichotomy), κύκλου S.E. M. 9.284.

Spanish (DGE)

-εως, ἡ
división en dos partes ἡ τοῦ κύκλου δ. S.E.M.9.284, ἄνισον τὴν διχοτόμησιν ποιεῖ S.E.M.3.112
•teol. dicotomía producida en el alma del pecador, Cyr.Al.Mt.278.17, cf. Origenes Comm.Ser.62 in Mt.p.144, Anon.Hier.Luc.49.30.

German (Pape)

[Seite 647] ἡ, das Halbiren, Zerschneiden; Sext. Emp. adv. math. 9, 284.

Greek (Liddell-Scott)

δῐχοτόμησις: -εως, ἡ, = τῷ ἑπομ., Σέξτ. Ἐμπ. Μ. 9. 284.

Russian (Dvoretsky)

διχοτόμησις: εως ἡ Sext. = διχοτομία.