δῶκα

From LSJ

Ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν, ἀποθνῄσκει νέος → He whom the gods love dies young → Flore in iuvenili moritu, quem di diligunt → In seiner Jugend stirbt nur, wer den Göttern lieb

Menander, Monostichoi, 425

French (Bailly abrégé)

-ας, -ε;
ao. poét. de δίδωμι.

Greek Monotonic

δῶκα: Επικ. αντί ἔδωκα, αόρ. αʹ του δίδωμι.