εθνοκτόνος

Greek Monolingual

-ο
αυτός που καταστρέφει το έθνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < έθνος + -κτόνος < κτείνω «σκοτώνω». Η λ. μαρτυρείται από το 1845 στον Στέφ. Α. Κουμανούδη].