επικλητικός

Greek Monolingual

-ή, -ό
αυτός που γίνεται ή λέγεται για επίκληση, για έκκληση.
επίρρ...
επικλητικώς, -ά
με επίκληση, με έκκληση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επίκληση. Η λ. μαρτυρείται από το 1879 στην εφημερίδα Νεολόγος Κωνσταντινουπόλεως].