ευήρατος

Greek Monolingual

εὐήρατος, -ον (Α)
πολύ αγαπητός, αξιέραστος («εὐήρατοι σταθμοί», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ερατός «αγαπητός» (< έραμαι «αγαπώ»). Το η λόγω της συνθέσεως].