ευαγγελιστής

Greek Monolingual

ο, θηλ. ευαγγελίστρια (ΑΜ εὐαγγελιστής, θηλ. εὐαγγελίστρια) ευαγγελίζομαι
κάθε ένας από τους συγγραφείς τών τεσσάρων ιερών Ευαγγελίων, τα οποία περιέχονται στον κανόνα της Καινής Διαθήκης (δηλ. οι απόστολοι Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης)
νεοελλ.
1. αυτός που ανήκει στον ευαγγελικό κλάδο του δόγματος τών Διαμαρτυρομένων, του οποίου οι οπαδοί απορρίπτουν την παράδοση και παραδέχονται ως μόνη πηγή της χριστιανικής πίστεως τα Ευαγγέλια, ο Ευαγγελικός
2. (το θηλ. ως κύριο όν.) η Ευαγγελίστρια και Βαγγελίστρα
η Παναγία Θεοτόκος
μσν.
διάκονος ή ιερέας που διαβάζει το Ευαγγέλιο ή τον Απόστολο στην εκκλησία
μσν.-αρχ.
αυτός ή αυτή που φέρνει καλές ειδήσεις, χαρμόσυνες αγγελίες
αρχ.
1. αυτός που κηρύσσει το Ευαγγέλιο («ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ», ΚΔ)
2. αυτός που μαντεύει, που εξαγγέλλει χρησμούς
3. συνεκδ. το Ευαγγέλιο.