εἰσηγητικός

German (Pape)

[Seite 743] ή, όν, einführend, Clem. Al.

Greek (Liddell-Scott)

εἰσηγητικός: ἁρμόδιος εἰς εἰσήγησις, τινὸς Κλήμ. Ἀλ. 22.

Spanish (DGE)

-ή, -όν inductor εἰ. τρόπος ἀπάτης Clem.Al.Prot.2.26.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α εἰσηγητικός, -ή, -όν)
νεοελλ.
1. αυτός που περιέχει εισήγηση («εισηγητική έκθεση»)
2. αυτός που αναφέρεται, ανήκει ή ταιριάζει στον εισηγητή ή στην εισήγηση
αρχ.
αυτός που εισηγείται, εισάγει («ἕκτος ἐστὶν εἰσηγητικὸς τρόπος»).