ζιμιό
From LSJ
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
Greek Monolingual
(Μ ζιμιό και ζιμιόν και εἰς μιό[ν] και 'ς μιό[ν])
επίρρ.
1. μεμιάς, αμέσως, γρήγορα («εξελησμόνησα ζιμιό τά μού 'χες καμωμένα», Ερωτόκρ.)
2. στο εξής
μσν.
μαζί, συγχρόνως.
[ΕΤΥΜΟΛ. jιμιό < (με ανάπτυξη φωνήεντος ι μεταξύ τών σ + μ) < 'σμιόν < εισμιόν < εισμίον (μίον μσν. μεταπλασμ. τ. του μία < εισμίαν < εις μίαν].
