ιόχρους

Greek Monolingual

-ου και -οος, -οον
αυτός που έχει το χρώμα του ίου, μενεξεδένιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἴον + -χρους (< χρώς «χρώμα»), πρβλ. υαλόχρους, χιονόχρους].