nuptiae
ἔστι γὰρ τὸ ἔλαττον κακὸν μᾶλλον αἱρετὸν τοῦ μείζονος → the lesser of two evils is more desirable than the greater
Latin > English (Lewis & Short)
nuptĭae: ārum (dat. nuptis, Inscr. Orell. 7421), f. plur. nupta,
I a marriage, wedding, nuptials.
I Lit.: exornatis nuptiis, Plaut. Aul. 4, 10, 54: dum ego cum Casinā faciam nuptias, id. Cas. 2, 8, 50: nuptias adornare, id. Aul. 2, 1, 35: facere, id. ib. 2, 4, 9: coquere cenam ad nuptias, id. ib. 3, 2, 15: in nuptias aliquem conicere, Ter. And. 3, 4, 23: nuptias alicui conficere, id. Phorm. 2, 1, 28: apparare, id. ib. 4, 4, 20: in nuptiis alicujus cenare, Cic. Q. Fr. 2, 3, 7: nuptiarum expers, unmarried, Hor. C. 3, 11, 11: ab eis nuptiis abhorrere, Cic. Clu. 9, 27: conciliare, Nep. Att. 5, 3: quae nuptiae non diuturnae fuerunt, Cic. Clu. 12, 35: Cornificia vetula sane et multarum nuptiarum, id. Att. 13, 29, 1: ut minores ante tradamus ad nuptias, Vulg. Gen. 29, 26: providebit puellae nuptias et vestimenta, ib. Exod. 21, 10: incestae, Gai. Inst. 1, 59.—
II Transf., of sexual intercourse: cujus mater cotidianis nuptiis delectabatur, Auct. Her. 4, 34, 45; Just. 31, 6, 3; Petr. 26.—
b Of a change of form, i. e. union with a new body: illae suae monstruosae nuptiae, said of Lucius, who was transformed into an ass, App. M. 7, 22, p. 197.
Latin > French (Gaffiot 2016)
nuptĭæ,⁹ ārum, f. (nubo, v. Varro L. 5, 72 ; P. Fest. 201, 4 ), noces, mariage : Pl. Aul. 288, etc. ; Cic. Clu. 27 ; Q. 2, 3, 7 ; Cat. 1, 14 || commerce charnel : Pl. Cas. 486 ; Her. 4, 45 ; Just. 31, 6, 3.
Latin > German (Georges)
nūptiae, ārum, f. (nubo), die Hochzeit, das Beilager, I) eig.: nuptiae Augusti, Liviae, mit Aug., mit Livia, Suet.: sororiae nuptiae, Sen. rhet.: nuptiarum expers, unverheiratet, Hor.: Cornificia multarum nuptiarum (griech. πολύγαμος), oft verheiratet, Cic.: dies nuptiarum, Suet.: dies, qui erat nuptiis destinatus, Suet.: diem dicere nuptiis, Tert.: constituere nuptias in hunc diem, Ter.: alci (einem Mädchen) nuptias promittere, Sen. rhet.: nuptias conciliare, stiften, Nep.: nuptias parare, adornare, exornare, facere, efficere, conficere, Komik.: nuptiis inter se iungi, Val. Max.: invitari ad nuptias, Iustin.: ad nuptias rogari, Amm.: nuptias aliquot dies proferre, Ter.: alci nuptias promovere, Ter.: nuptias maturare, Ter.: nuptias disturbare, Ter.: nuptias aspernari, Liv.: nuptias alcis recusare, Suet.: celebrare nuptias, Liv., sollemnia nuptiarum, Tac.: venire coctum ad nuptias, um zur H. zu kochen (v. einem Koch), Plaut.: cenare apud alqm in eius nuptiis, jmds. Hochzeitsgast sein, Cic.: numquam de nuptiis cogitasse, niemals ans Heiraten gedacht haben, Apul.: Ggstz., viduitatem (die Trennung vom Gatten) detestans nuptiasque (und die neue Heirat), Amm. 19, 9, 4. – II) übtr., außerehel. Beischlaf, nuptias facere cum alqa, Plaut.: cotidianis nuptiis delectari, Cornif. rhet.: meis praeclaris nuptiis destinata, Apul.: placuit Thrasyllo scaena feralium nuptiarum, Apul. – / Dat. u. Abl. Plur. zsgzg. nuptis, Corp. inscr. Lat. 2, 1963.
Latin > Chinese
nuptiae, arum. f. :: 婚筵。婚配。 Conciliare nuptias 覔親。Nuptias facere 合房。 Multarum nuptiarum mulier vetula 屢次嫁之老婆。