κάργα

From LSJ

Οὔτοι ποθ᾽ οὑχθρός, οὐδ᾽ ὅταν θάνῃ, φίλος → One’s enemy does not become one’s friend when they die

Sophocles, Antigone, 522

Greek Monolingual

(I)
επίρρ.
1. πλήρως, ξεχειλιστά, ώς απάνω, ώς τα χείλια, ξέχειλα, φίσκα («όλα τα ποτήρια είναι κάργα γεμάτα»)
2. σε υπερβολικά μεγάλο αριθμό («το θέατρο κάθε βράδυ είναι κάργα»)
3. έντονα, με όλη τη δύναμη
4. πολύ σφιχτά («του έδεσαν τα χέρια κάργα»
5. φρ. ναυτ. «κάργα τα κουπιά» — πρόσταγμα στους κωπηλάτες να κωπηλατούν με όλη τους τη δύναμη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. carga].
(II)
και κάργια και κάρια, η (Μ κάργα)
άλλη κοινή ονομασία της καλιακούδας
μσν.
φρ. «βοῶ τὴν κάργαν» — κομπορρημονώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. karga].