κανί

Greek Monolingual

και καννί, το
1. εκκλησιαστικό σκεύος που χρησιμοποιείται για ραντισμό τών πιστών, ραντιστήρι
2. στον πληθ. τα κανιά
τα σκέλη τών ποδιών, ιδίως τα μακρά και ισχνά («μάζεψε τα κανιά σου που έπιασες όλο το κάθισμα»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κανν-ί(ον) < κάννα «καλάμι» + υποκορ. κατάλ. -ί(ον)].