καταβείομεν
From LSJ
κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
French (Bailly abrégé)
1ᵉ pl. épq. sbj. ao.2 de καταβαίνω.
Russian (Dvoretsky)
καταβείομεν: эп. (= καταβῶμεν) 1 л. pl. conjct. к καταβαίνω.
Greek (Liddell-Scott)
καταβείομεν: Ἐπικ. ὑποτ. ἀόρ. β΄ τοῦ καταβαίνω.
Greek Monotonic
καταβείομεν: Επικ. αντί καταβῶμεν, αʹ πληθ. υποτ. αορ. βʹ του καταβαίνω· καταβήμεναι, αντί καταβῆναι, απαρ. αορ. βʹ· καταβήσεο, αντί κατάβησαι, Μέσ. προστ. αορ. αʹ.