κνυζέω
From LSJ
German (Pape)
[Seite 1464] = κνυζάω (knurren, winseln), κύνας κνυζούσας Poll. 5, 64. – Med., Ac. Vesp. 976 u. sp. D., wie Lycophr. 608, übertr., κυνηδὸν ἐξέκραξαν ὡς κνυζούμενοι Soph. frg. 646.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
japper, pousser de petits cris;
Moy. κνυζέομαι m. sign.
Étymologie: DELG onomatopée.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κνυζέω onomat., meestal med., Dor. 3 plur. κνυζεῦνται, janken (van honden); van kinderen:. ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται... φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα in hun slaap jammeren baby’s om hun lieve moeder Theocr. Id. 2.109.