κόλπιος

οὐ γὰρ πράξιν ἀγαθὴν, ἀλλὰ καὶ εὖ ποεῖν αὐτὴν → it does not suffice to do good–one must do it well

Greek Monolingual

-α, -ο κόλπος
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον θαλάσσιο κόλπο
2. αυτό που προέρχεται από τέτοιον κόλπο («κόλπιο ρεύμα»).