μακρόχρονος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
Greek (Liddell-Scott)
μακρόχρονος: -ον, = μακροχρόνιος, Τζέτζ. Μεθ’ Ὅμ. 744.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM μακρόχρονος, -ον)
μακροχρόνιος
νεοελλ.
(για φθόγγο ή συλλαβή) μακρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο)- + χρόνος (πρβλ. πολύχρονος)].
