οπωροφάγος

Greek Monolingual

-ο, θηλ. και -α
αυτός που τρέφεται αποκλειστικά ή κυρίως με φρούτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀπώρα + -φάγος (< θ. φαγ-, πρβλ. ἔ-φαγ-ον, αόρ. β' του ἐσθίω), πρβλ. χορτοφάγος.