Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
οἴδαξ: -ᾰκος, ὁ, (οἰδέω) = φήληξ, «τὰ δὲ οὔπω πέπειρα τῶν σύκων οἴδακες καλοῦνται παρὰ Λάκωσι καὶ φήληκες παρ’ Ἀθηναίοις» Πολυδ. Ϛ΄, 81, Χοιροβ. ἐν Ἀνεκδ. Ὀξων. 2. 248.