πανδοχέας

Greek Monolingual

πανδοχεύς και πανδοκεύς, ό, ΝΑ
ιδιοκτήτης πανδοχείου, ξενοδόχος
αρχ.
(στους Πυθαγορείους) ονομασία της μονάδας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + -δοχευς / -δοκεύς (< δέχομαι), πρβλ. ανα-δοχεύς, οικο-δοχεύς.