ροπαλομάχος

Greek Monolingual

ὁ, Α
αυτός που πολεμούσε με το ρόπαλο, ο οπλισμένος με ρόπαλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥόπαλον + -μάχος (< μάχομαι), πρβλ. πυγμάχος].