στριφτός
From LSJ
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
-ή, -ό, Ν στρίβω / στρίφω
1. στριμμένος, συνεστραμμένος («στριφτή κλωστή»)
2. το ουδ. ως ουσ. το στριφτό τσιγάρο φτειαγμένο με το χέρι.
επίρρ...
στριφτά Μ
με στριφτό τρόπο.