συναινώ

From LSJ

Εὐδαίμονες οἷσι κακῶν ἄγευστος αἰών → Blessed are those whose lives have no taste of suffering

Sophocles, Antigone, 583

Greek Monolingual

συναινῶ, -έω, ΝΜΑ
συγκατατίθεμαι, συμφωνώ, παραδέχομαι («τῶν Καρχηδονίων ὀλίγοι μὲν ἦσαν οἱ συναινοῦν τες μὴ παραβαίνειν τὰς ὁμολογίας», Πολ.)
αρχ.
δίνω, παραχωρώ («δῶρά μοι ξυναίνεσον», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + αἰνῶ «συγκατανεύω» (< αἶνος)].