συσταλτός

Greek Monolingual

-ή, -ό, Ν
αυτός που μπορεί να συσταλεί, δεκτικός συστολής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συστέλλω. Η λ. μαρτυρείται από το 1881 στον Ηρ. Μητσόπουλο].