ταξιδιάρης

εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin

Greek Monolingual

ο, Ν
αυτός που του αρέσουν τα ταξίδια ή αυτός που ταξιδεύει συχνά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταξίδι + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. παιχνιδιάρης)].