τείρεα

English (LSJ)

v. τέρας.

French (Bailly abrégé)

(τά) :
seul. pl. nom. et acc.
IL signes célestes, constellations.
Étymologie: cf. τέρας.

Greek Monolingual

τὰ, Α
βλ. τέρας.

Russian (Dvoretsky)

τείρεα: τά небесные светила, звезды (sc. οὐρανοῦ Hom.; αἰθέρος HH; ἐν Βορέῃ Anth.).

Frisk Etymology German

τείρεα: Τειρεσίας
{teírea}
See also: s. τέρας.
Page 2,865