τσαούσης

From LSJ

ἀλλ' ἐσθ' ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → but death is the ultimate healer of ills

Source

Greek Monolingual

ο, θηλ. τσαούσα, Ν
1. (το αρσ.) α) βαθμός υπαξιωματικού του τουρκικού στρατού, αντίστοιχος προς τον βαθμό του λοχία
β) (παλαιότερα) i) διαγγελέας
ii) πολιτικός σύμβουλος αρχηγού σώματος σε εκστρατεία
iii) διοικητής απομακρυσμένης επαρχίας ή νήσου
2. (αρσ. και θηλ.) μτφ. α) άνθρωπος θρασύς και ιδιότροπος
β) γλωσσάς, φλύαρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. cavuş].