τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ' ἐσθλὸν τῷδ' ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν → evil appears as good to him whose mind the god is leading to destruction (Sophocles, Antigone 622f.)
η / τυφλότης, -ητος, ΝΑ τυφλόςτο να είναι κανείς τυφλός, έλλειψη όρασηςαρχ.1. (για το τυφλό έντερο) έλλειψη στομίου2. μτφ. (για συλλαβή) το να λήγει σε σύμφωνο.
