υπέδαφος
From LSJ
ἀκίνδυνοι δ' ἀρεταὶ οὔτε παρ' ἀνδράσιν οὔτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις τίμιαι → but excellence without danger is honored neither among men nor in hollow ships
Greek Monolingual
το, Ν
1. (γενικά) στρώμα του στερεού φλοιού της Γης που βρίσκεται κάτω από το καλλιεργήσιμο έδαφος («πλούσιο υπέδαφος»)
2. (εδαφολ.) το στρώμα του κατακερματισμένου και μερικώς αποσαθρωμένου μητρικού πετρώματος, το οποίο αναπτύσσεται μεταξύ του ανώτερου εδαφικού καλύμματος και του υποβάθρου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)- + έδαφος. Η λ. μαρτυρείται από το 1880 στην Κρίσιν Μαραθείου διαγωνισμού].
