υπερκόπωση

Greek Monolingual

η, Ν
1. υπέρμετρη κόπωση
2. ιατρ. το σύνολο τών διαταραχών που οφείλονται στην επαναλαμβανόμενη κόπωση τών οργάνων του σώματος, κάματος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ- + κόπωση. Η λ., στον λόγιο τ. ὑπερκόπωσις, μαρτυρείται από το 1886 στην εφημερίδα Ακρόπολις].