ψυχοδιαγνωστικός

From LSJ

Λύπη παροῦσα πάντοτ' ἐστὶν ἡ γυνή → Mulier perenne pignus aegrimoniae est → Ein gegenwärtig Leid ist stets das Eheweib

Menander, Monostichoi, 324

Greek Monolingual

-ή, -ό, Ν
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην διάγνωση τών ψυχικών χαρακτηριστικών ενός ατόμου
2. το θηλ. ως ουσ. βλ. ψυχοδιαγνωστική.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + διαγνωστικός (< διαγιγνώσκω). Η λ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. γαλλ. psychodiagnostique].