ἐξασθένησις

Greek Monolingual

η (Μ ἐξασθένησις) εξασθενώ (I)
1. κατάπτωση, εξάντληση («εξασθένηση του οργανισμού», «οικονομική εξασθένηση» κ.λπ.)
2. έλλειψη έντασης.

Greek (Liddell-Scott)

ἐξασθένησις: ἡ, κατάπτωσις τῶν δυνάμεων, Γεωργ. Παχυμ. Ἀνδρ. Παλ. 5. 18, σ. 282Β.