ἐπίκλισις
From LSJ
τὸ ἐγδοχῖον τοῦ ὕδατος καὶ τὰ ἐν τῆι πόλει ὑδραγώγια → the water reservoir and the conduits in the city (or on the acropolis)
English (LSJ)
-εως, ἡ,
A slope, ἐδαφῶν Str.1.3.7.
II. inclination towards, Antip. ap.Stob.4.22.25, Chrysipp.Stoic.3.175.
III. lying in bed, Gal. 18 (2).456 (pl.).
German (Pape)
[Seite 950] ἡ, das Anlehnen an Etwas, Hinneigen wozu, Plut. de Stoic. repugn. 23 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
inclination, penchant.
Étymologie: ἐπικλίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίκλῐσις: -εως, ἡ, κλίσις πρός τι, Ἀντίπ. παρὰ Στοβ. 418. 3, Πλούτ. 2. 1045Β κἑξ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπίκλῐσις: εως ἡ досл. наклон, перен. наклонность, склонность (τῆς ψυχῆς Plut.).
