Ἐνοσίγαιος
From LSJ
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): ép. ἐννοσίγαιος Il.7.455, Hes.Th.456; εἰνοσίγαιος Orph.A.1367
• Prosodia: [-ῐ-]
el que sacude el suelo, el que conmueve o estremece la tierra epít. ép. de Posidón Ποσειδάων γαιήοχος ἐ. Il.13.43, Hes.Th.15, cf. epigr. en Ps.Hdt.Vit.Hom.17, Heraclit.All.38
•frec. como n. pr. Il.l.c., 20.20, Od.13.140, h.Hom.22.4, Nic.Al.172, Epic.Alex.Adesp.SHell.910.3, MAMA 10.177.19 (Frigia II/III d.C.), Opp.H.2.634
•asociado a epít. rel. ἐρίκτυπος Ἐ. Hes.Th.456, βαρύκτυπος Ἐ. Hes.Th.818, σεισίχθων ἐ. Orac.Sib.3.405, μεδέων πολιῆς ἁλὸς Ἐ. Mosch.2.149, ὑπέρβιος Ἐ. Q.S.14.568, πόντιος Ἐ. Nonn.D.6.290.