ἡμίφωνον

From LSJ

οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time

Source

Russian (Dvoretsky)

ἡμίφωνον: τό (sc. γράμμα или στοιχεῖον) полугласный звук, т. е. сонант (напр. σ и ρ), а также аффриката (ζ, ξ и ψ) Arst., Plut.