ἰσόχειλος
From LSJ
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
English (LSJ)
ἰσόχειλον, = ἰσοχειλής (level with the brim, floating level with the brims, level with the surface of the water, equally full), τῇ γῇ Gp. 12.19.4, cf. 13.15.8.
German (Pape)
[Seite 1268] dasselbe; Geopon. κατόρυξον τοὺς κεράμους ἰσοχείλους τῇ γῇ, bis an den Rand in die Erde graben.
Greek (Liddell-Scott)
ἰσόχειλος: -ον, = τῷ προηγ., τινὶ Γεωπ. 12. 19, 4.
