ὀστοφάγος

German (Pape)

[Seite 400] Knochen essend, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ὀστοφάγος: -ον, ὁ τρώγων ὀστᾶ, Βυζ.

Greek Monolingual

ὀστοφάγος, ὁ (Α)
οστοθήκη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀστέον / ὀστοῦν + -φάγος (< θ. φαγ-, πρβλ. ἔ-φαγ-ον, αορ. β' του ἐσθίω «τρώω»)].