ὄν

From LSJ

ποντίων τε κυμάτων άνήριθμον γέλασμα, παμμῆτόρ τε γῆ (Aeschylus' Prometheus Bound l. 90) → O infinite laughter of the waves of ocean, O universal mother Earth

Source

French (Bailly abrégé)

ὄντος (τό) :
neutre de ὤν, part. prés. de εἰμί.

Russian (Dvoretsky)

ὄν: II эол. = ἀνά.
III gen. ὄντος τό εἰμί филос. сущее Plat., Arst.
ὄν:
I gen. ὄντος part. praes. n к εἰμί.