Deklination

From LSJ

Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'

Menander, Monostichoi, 455

German > Latin

Deklination, declinatio. – deklinierbar, declinabilis (Ggstz. indeclinabilis, spät. Gramm.). – d. fein, declinari od. inclinari in casus. – deklinieren, ein Wort, verbum immutare casibus; vocabulum declinare in casus. – Wörter ebenso d., verba iisdem casibus efferre.