inopinatus

From LSJ

Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχειFelix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt

Menander, Monostichoi, 340

Latin > English

inopinatus inopinata, inopinatum ADJ :: unexpected, unforeseen, surprising

Latin > English (Lewis & Short)

ĭn-ŏpīnātus: a, um,
I not expected, unexpected (class.).
I Adj.: cum hoc illi improvisum atque inopinatum accidisset, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 69: nova tibi haec sunt et inopinata? id. ib. 2, 2, 8, § 24: neque novum neque inopinatum mihi sit, Liv. 6, 40, 3: nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile, Cic. Par. 5, 1, § 35: malum, Caes. B. C. 2, 12: finis vitae, Suet. Caes. 87: fraus, Sil. 7, 133: id quoque scriptum est, quod volgo inopinatum est, contrary to the common belief, Gell. 11, 18, 13.—Sup.: inopinatissim us sensus, Aug. Trin. 7, 1.—
II Subst.: ĭnŏpīnātum, i, n., something unexpected: nihil inopinati accidit, Cic. Tusc. 3, 31, 76.—Hence, ex inopinato, adverbially, unexpectedly: aliae ut ex inopinato observant, id. N. D. 2, 48, 123: repente ex inopinato prope cuncta turbata sunt, Suet. Galb. 10.—Adv. in two forms.
   1    ĭnŏpīnātē, unexpectedly: aliquem inopinate occupare, Sen. ad Helv. 5.—
   2    ĭnŏpīnātō, unexpectedly: in castra irrumpere, Liv. 26, 6, 9.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) ĭnŏpīnātus, a, um,
1 inattendu, inopiné : Cic. Verr. 2, 2, 69 ; Domo 9 ; Fam. 12, 5, 1 ; Tusc. 3, 76 || ex inopinato Cic. Nat. 2, 123, à l’improviste
2 [d. Liv. et Val. Max.] qui ne s’y attend pas, pris à l’improviste = inopinans.
(2) ĭnŏpīnātus,¹² a, um, part. de inopīnor [décad.].

Latin > German (Georges)

in-opīnātus, a, um, I) passiv = unvermutet, überraschend, α) übh., res, Cic.: malum, Caes.: bellum, Iustin.: finis vitae, Suet.: cum hoc illi inopinatum accĭdisset, Cic.: inopinatissimus sensus, Augustin. de trin. 7, 1. – subst., inopīnātum, ī, n., etwas Unvermutetes, nihil inopinati, Cic.: haec sunt inopinata, Cic.: ex inopinato, unvermutet, Cic. u.a.: verb. repente ex inopinato, Suet. – β) als philos. t. t. = παράδοξος, Sen. ep. 81, 11. Quint. 9, 2, 23. – II) aktiv = nichts vermutend, inopinatos invadere, Liv.: alqm inopinatum opprimere, Liv. u. Val. Max.

Latin > Chinese

inopinatus, a, um. adj. :: 想不到。不虞者。Ex inopitato 忽然。不料。