occisio

Latin > English

occisio occisionis N F :: murder, killing; slaughter

Latin > English (Lewis & Short)

occīsĭo: ōnis, f. 1. occīdo,
I a massacre, slaughter, murder (class. but rare, except in eccl. Lat.; sometimes interchanged in the MSS. with occidio): si caedes et occisio facta non erit, Cic. Caecin. 14, 41: parentis, id. Inv. 1, 26, 37; App. M. 6, p. 184; Aur. Vict. Vir. Ill. 14: aestimati sumus sicut oves occisionis, Vulg. Psa. 43, 21: gladium ad occisionem, id. Jer. 15, 3.

Latin > French (Gaffiot 2016)

occīsĭō,¹⁶ ōnis, f. (occido 2), coup de la mort, meurtre : Cic. Inv. 2, 14 ; Cæc. 41.

Latin > German (Georges)

occīsio, ōnis, f. (occido), der Totschlag, der Mord, illius, Cornif. rhet.: parentis, Cic.: ille, cuius gladio occisio erat facta, Cic.: si caedes et occisio facta non erit, Cic.: fortissimorum occisiones, Apul.: Titanum gentem occisione (Variante occidione) delere, Lact. Vgl. Ph. Thielmann Cornif. rhet. p. 91 (die Stellensammlung).

Latin > Chinese

occisio, onis. f. (occido.) :: 殺。Occisione occidere 全殺。殺所遇。