praecellens

Latin > English

praecellens praecellentis (gen.), praecellentior -or -us, praecellentissimus -a -u ADJ :: surpassing, excellent, distinguished; preeminent

Latin > English (Lewis & Short)

prae-cellens: entis, Part. and P. a., from praecello.

Latin > French (Gaffiot 2016)

præcellēns,¹⁴ tis, p.-adj., de præcello, éminent, qui excelle, distingué, rare, extraordinaire : Cic. Balbo 25 || -tior Plin. 12, 24 ; -tissimus Cic. Verr. 2, 4, 97.

Latin > German (Georges)

praecellēns, entis, PAdi. (v. praecello), hervorragend = ausgezeichnet, vortrefflich, vorzüglich, vir et animo et virtute praecellens, Cic.: praecellens ingenio vir, hochbegabter, Vell.: ille Scipio, vir omnibus rebus praecellentissimus, Cic. Verr. 4, 97: Vergilius praecellentissimus vates, Plin. 14, 7: hunc (deum) esse rerum omnium praecellentissimum, Boëth. cons. phil. 3, 10. p. 73, 47 Peiper. – v. Lebl., uniones magnitudine praecellentes, Plin.: C. Caesar, vir ingenii praecellentis, hochbegabter, Gell.: maior alia (ficus), pomo et suavitate praecellentior, Plin. 12, 24: est aliud alio praecellentius, Augustin. de genes. ad litt. 12, 24, 51.