pudescit
From LSJ
Φεύγειν ἀεὶ δεῖ δεσπότας θυμουμένους → Fugiendus herus est semper ira percitus → Geh einem Herr, der zornig ist, stets aus dem Weg
Latin > English (Lewis & Short)
pŭdescit: ĕre,
I v. inch. n. pudeo, to be ashamed (post-class.): piget, pudescit, poenitet, Prud. Cath. 2, 26: quos prius taedescit impudicitiae suae quam pudescit, Min. Fel. Oct. 28 fin.>
Latin > French (Gaffiot 2016)
pŭdēscit, ĕre, impers., c. pudet, commencer à avoir honte : Prud. Cath. 2, 26.
Latin > German (Georges)
pudēscit, ere, impers. (pudet), sich schämen, piget, pudescit, paenitet, Prud. cath. 2, 26: quos pudescit impudicitiae suae, Min. Fel. 28, 10. – / pudescunt, Prud. Diptych. 28.
