αεσίφρων
From LSJ
τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)
Greek Monolingual
ἀεσίφρων (-ονος), ον (Α)
(αντί του ορθότ. ἀασίφρων) φρενοβλαβής, μωρός, ανόητος.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀεσί- (< ἀάω «βλάπτω») + -φρων (φρένες) «ο βλαμμένος στο μυαλό, φρενοβλαβής» (πρβλ. βλαψί-φρων, τερψίμ-βροτος, μεμψί-μοιρος κ. τ. ό, με ρηματικό α' συνθετικό). Ορθότερος (από ἀάω -ἄασα) ο τ. ἀασί-φρων].
