Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
(Α ἀμαυρῶ -όω)
αφαιρώ τη λάμψη, την αίγλη, τη δόξα, κηλιδώνω, σπιλώνω
αρχ.
1. κάνω κάτι σκοτεινό, αμυδρό, ασαφές
2. εξασθενίζω, αμβλύνω, ελαττώνω, μειώνω, εξαλείφω
3. καταστρέφω, εξαφανίζω.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < επιθ. ἀμαυρός.
ΠΑΡ. αμαύρωμα, αμαύρωση, αμαυρωτικός].