αποκορύφωση
From LSJ
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
Greek Monolingual
η (Α ἀποκορύφωσις)
νεοελλ.
το να φθάνει κάτι στο αποκορύφωμά του
αρχ.
συγκέντρωση, κατάληξη σε ένα σημείο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αποκορυφώ. Η λ. με τη νεοελληνική της σημασία μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Ακρόπολις].
