εὐκόλως
From LSJ
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
French (Bailly abrégé)
adv.
avec une humeur facile, facilement;
Cp. εὐκολώτερον.
Étymologie: εὔκολος.
Russian (Dvoretsky)
εὐκόλως:
1 легко (φέρειν τὰς ἀτυχίας Arst.);
2 мирно, безмятежно (ζῆν Xen.);
3 просто, спокойно (εὐχερῶς καὶ εὐ. Plat.);
4 охотно: εὐ. ἔχειν πρός τι Lys., Plut. быть склонным к чему-л.
English (Woodhouse)
(see also: εὔκολος) calmly, good-humouredly, good-temperedly
