κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
ἡδυχαρής, -ές (Α)περιχαρής, γεμάτος χαρά.[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ- + -χαρής (< χάρος, το), πρβλ. αιμοχαρής, περιχαρής].