μαιμώ
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
Greek Monolingual
μαιμῶ, -άω, (Α)
1. επιθυμώ σφοδρά, λαχταρώ («μέμησε δὲ oἱ φίλον ἧτορ», Ομ. Ιλ.)
2. κινούμαι ορμητικά, μαίνομαι («μαιμᾷ πέλας... δίπος ὄφις», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. μαι-μά-ω ανάγεται σε ΙΕ ρίζα mē- «επιθυμώ σφοδρά» και εμφανίζει επιτατικό αναδιπλασιαμό. Ο αόρ. μαίμησα είναι υστερογενής. Η λ. συνδέεται με τα μαίομαι και μῶμαι.
