παραινώ

From LSJ

Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch

Menander, Monostichoi, 562

Greek Monolingual

παραινῶ, -έω, ΝΜΑ
1. προτρέπω, παρακινώ
2. συμβουλεύω, νουθετώ
αρχ.
1. δίνω συμβουλές δημόσια
2. φρ. «οὐ παραινῶ» — συμβουλεύω να μην..., αποτρέπω («οὐ παραινῶ προθύμως πολεμεῖν», Θουκ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + αἰνῶ «συγκατανεύω» (< αἶνος)].