σκιαστής
From LSJ
Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει δ', ἃ μή σε δεῖ → Modestus sermo, et qualis deceat, sit tuus → Sprich maßvoll, spricht nicht aus, was unanständig ist
English (LSJ)
σκιαστοῦ, ὁ, Laconian epithet of Apollo, of dub. sense, Lyc.562.
German (Pape)
[Seite 898] ὁ, ein Tänzer, bei den Lacedämoniern; Schol. Lycophr. 561; Inscr.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ),
1. qui donne de l'ombre, ép. d'Apollon à Lacédémone, LYC. 562;
2. serviteur qui porte un parasol, NAZ. t.2, p. 222b.
Greek (Liddell-Scott)
σκιαστής: -οῦ, ὁ, ἀμφίβ. λέξ. παρὰ Γρηγ. Ναζ., ἥν τινες ἑρμηνεύουσιν ὡς σημαίνουσαν «σκιαδηφόρος»· ἕτεροι δὲ ὡς σημαίνουσαν «κεντητὴς» (πρβλ. σκιωτός)· θηλ. σκιάστρια, Βυζ.· ἴδε Δουκάγγ. ΙΙ. ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος ἀμφιβ. σημασίας, Λυκόφρ. 562.
Greek Monolingual
ὁ, Α σκιάζω (Ι)]
(αμφβλ. σημ.) προσωνυμία του Απόλλωνος στη Λακωνία.